Σήμερα, δεν είναι καθόλου εύκολο να κάνεις περιουσία όσο είσαι ακόμη νέος. Όχι γιατί δε μπορείς να δουλέψεις σκληρά, αλλά λόγω της οικονομικής κατάστασης και των δεδομένων που υπάρχουν, τα πράγματα δυσκολεύουν.
Οι προηγούμενες γενιές τα κατάφεραν και αγόρασαν ένα σπίτι, ενδεχομένως ένα εξοχικό, έδωσαν περιουσία στα παιδιά τους και “έφυγαν” ήσυχοι για όσα πρόσφεραν στις οικογένειές τους.
Αξίζει όμως, να δούμε την οικονομική πορεία στην Ελλάδα από το 1953 και έπειτα, σε ό,τι αφορά την κατασκευή κατοικιών, ώστε να κατανοήσουμε γιατί παλιά μπορούσες να αγοράσεις σπίτι με λιγότερα χρήματα.
Το 1953 έφτιαχνες σπίτι με 899 ευρώ!
Στις 4 Μαΐου 1953, δεν είχε συμπληρωθεί ούτε ένας μήνας από τη μεγάλη υποτίμηση της δραχμής (της τάξεως του 50%) που είχε επιβάλλει ο τότε Υπουργός Συντονισμού της Κυβέρνησης Παπάγου, Σπύρος Μαρκεζίνης.
Τότε, ο Ηλίας Σακελλαράκης υπέγραψε συμφωνητικό για εκτεταμένες κατασκευές στην υφιστάμενη οικία του, συνολικού ποσού 32.000.000 δραχμών!
Πρακτικά αυτό σημαίνει… 32.000.000 δραχμές (του 1953) = 1.066 δολάρια (Ισοτιμία: 1 δολάριο = 30.000 δραχμές) = 899 ευρώ!
Ενδιαφέροντα στοιχεία για τη μετακατοχική δραχμή
Το 1944 εκδόθηκε το μεγαλύτερο σε ονομαστική αξία χαρτονόμισμα που κυκλοφόρησε ποτέ στην Ελλάδα.
Είχε ονομαστική αξία 100 δισεκατομμυρίων δραχμών, όμως ήταν παντελώς ανυπόληπτο και η ουσιαστική του αξία σχεδόν μηδαμινή. Επρόκειτο για την τελική φάση της κατοχικής οικονομικής κατάρρευσης.
Σε σημερινές τιμές και με βάση τη χρυσή λίρα Αγγλίας, η πραγματική αξία του δεν θα ξεπερνούσε τα σημερινά 10 λεπτά του ευρώ. Εντυπωσιακό ε;
Το αποτέλεσμα βέβαια, ήταν να αποσυρθεί λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, έγιναν δύο νομισματικές μεταρρυθμίσεις, έτσι ώστε η χώρα να αποκτήσει και πάλι ένα σταθερό νόμισμα.
Το Νοέμβριο του 1944 λοιπόν, με την πρώτη μετακατοχική νομισματική μεταρρύθμιση, η παλιά και υποτιμημένη δραχμή αντικαταστήθηκε με μια νέα, με ισοτιμία που ορίστηκε σε 50.000.000.000 παλιές δραχμές για καθεμία νέα.
Στις 9 το βράδυ της 9ης Απριλίου 1953, ανήμερα των 44ων γενεθλίων του, ο Υπουργός Συντονισμού, Σπύρος Μαρκεζίνης, αιφνιδιάζει τους πάντες και ανακοινώνει από το κρατικό ραδιόφωνο (τότε ΕΙΡ, νυν ΕΡΑ) πως από εκείνη τη στιγμή η επίσημη σχέση του αμερικανικού νομίσματος και της δραχμής καθορίζεται στις 30.000 δραχμές το δολάριο, δηλαδή επιβάλλει μια γενναία υποτίμηση της τάξεως του 50%!
Αναλόγως, αναπροσαρμόζονται και οι τιμές σε δραχμές, όλων των άλλων ξένων νομισμάτων.
Αργότερα, θα αφαιρεθούν τα τρία μηδενικά και η σχέση θα διαμορφωθεί στο1 δολάριο = 30 δραχμές.
Η νέα δραχμή διατηρήθηκε έως το 1954, οπότε με τη δεύτερη μετακατοχική μεταρρύθμιση αντικαταστήθηκε ξανά με μία νεότερη, με αναλογία 1000 δραχμές προς μία νέα.
Σύμφωνα με το σύστημα ισοτιμιών Μπρέτον Γουντς, στο οποίο είχε ήδη προσχωρήσει η δραχμή από το 1953, το νέο νόμισμα συνδέθηκε με το δολάριο ΗΠΑ, με σταθερή ισοτιμία 30 δραχμές προς ένα δολάριο.
Το 1973, το σύστημα του Μπρέτον Γουντς καταργήθηκε και η συναλλαγματική ισοτιμία των δυο νομισμάτων έπαψε να είναι σταθερή.
Πηγή: https://astrosparalio.gr